KATE MOURNING !
Pięknie!

Kolejna dobra impreza. Słyszałem tylko jednego seta koleżanki Kate Mourning, ale naprawdę daje rade także pozdrawiam i czekamy na relację z tej imprezy.

ja tu ten temat umieściłam, licząc, że ktoś z ciekawości wpadnie na cracking noises pod czeską granicę

Chcecie ten relacji, zdjęc i filmów? Pytam, bo nie chce mi się pisać :F

podróż

Jechałam do Bielska Białej z GR-1 (Pruszcz Gdański) i Mr. Untitled (Gdańsk). Spotkałam chłopaków już poważnie zeschizowanych po siedmiogodzinnej podróży polskimi pociągami na stacji w Skierniewicach. Czekaliśmy w tym momencie na pospieszny ze Skierniewic do Katowic. Przybył z opóźnieniem kilku minut, no ale spoko – liczyliśmy, że zdążymy na następny z Katowic do Bielska-Białej… Myliliśmy się. Planowo mieliśmy dojechać o 20:10. Mielibyśmy wtedy zarąbiście sporo czasu na obeznanie ze sprzętem, a w moim przypadku – obeznanie się z tymi magicznymi technicsami, ustawienie systemów, obadanie mixera – wszystko na luzie. Dupa z tego wyszła. Pociąg nam uciekł, a następny był za godzinę. „No to nic – myślimy – trzeba dzwonić po Rascala”. Na szczęście wyciągnęłam od niego numer przed imprezą. Normalnie to chyba fuks jakiś był, że mogliśmy się skontaktować. Szczerze powiedziawszy to chłopaki i ja przez chwilę poczuliśmy, że ma się nas w głęboko w dupie. No to leziemy z ekwipunkiem na poczekalnię (czyt. Ja z plecakiem i chłopaki przyssani do mojego case. GR-1 lata czy to po PKS-ach, by jakiś połączeń szukać, czy to z okienka do okienka, by się dowiedzieć, czy na pewno mamy pociąg, a jeśli tak to gdzie, o której i tak dalej… Istne urwanie głowy. Wsiedliśmy wreszcie do tej zasranej osobówki do Bielska-Białej Głównej.  Cudne uczucie. Efekt zepsuło 22-minutowe opóźnienie (czyt. Stanie na stacji).  Siedzieliśmy spoceni, majaczaliśmy i mieliśmy omamy. Graliśmy w grę „co może nam się jeszcze przydarzyć”. Czekaliśmy już tylko na najgorsze – porwanie przez kosmitów, czy pożar w wagonie. Cudem nic z tych rzeczy się nie wydarzyło. Pociąg rusza – „kurwa, uff! Jedziemy!” Na stacji B-B Główna byliśmy przed 22-ą. Niezła obsuwa. Rascal i Łukasz Gajdzik  wyszli po nas na peron i udaliśmy się wreszcie do Arhythmii… Razem z chłopakami z Pomorza doszliśmy do wniosku, że nad nami musi czuwać jakieś chore fatum.

klub

Trafiliśmy na połowę seta Woodena. Stylowo może nie mój gust, ale poza wypadkiem z kontrolerem gościu miał zajebiste przejścia. Potem grał Emill - respekt za końcówkę. Czasem skopane przejście się trafiło, ale i tak jestem pod wrażeniem, bo myślałam, że zagra lżej.  No i czas był na Łukasza – chciałabym zachować taki spokój, jak on, ale nerwy mnie zżerały od środka. No i czas na Rascala – to był jeden z najlepszych seciszy, jakich wysłuchałam – energiczny, żywiołowy… eh, pozazdrościć techniki…  W trakcie jego seta usłyszeliśmy od uroczej barmanki, że to już koniec imprezy i nie zagram z chłopakami. Olaliśmy to.

No i kolej była na mnie. Rascal: „Masz 4 minuty na ustawienie systemów”. Ręce robią mi dygu-dyg, Wooden i Rascal biją się z kablami od gramców, cale to przenoszenie sprzętu (no sorry, ale w trzy osoby na tym tzw. stanowisku to można co najwyżej robić za żywy mur). Podłączony sprzęt i nagle tekst roku „połóż płytę, by leciało coś”… :F

Szukam case’a  - „gdzie jest kurwa case?!”
Szukam słuchawek – „gdzie są kurwa słuchawki?!”
Szukam odsłuchu – „Pokaż mi ten PIERDOLONY ODSŁUCH!”

Rascal, Wooden, lubię Was - sorry za urazy psychiczne z powodu moich wyzwisk, ale skomentować to mogę jedynie tekstem „o ja pierdolę…” Wooden, czleku - bez jaj – chciałam żebyś stamtąd po prostu, grzecznie mówiąc, odszedł. Cały czas bawił się efektami, gdy ja usiłowałam wycisnąć coś z odsłuchu. Wały mi się rozjeżdżały, przejścia zjebałam, crossem chciałam się bawić, ale nie potrafiłam ustawić normalnej linii krzywej cięcia na dwa kanały… Ułożonego miałam zajebistego klimatycznego secisza, ale zdenerwowanie i zażenowanie z mojej strony spowodowało, że poddałam się i powiedziałam „no way”. Udało mi się też zdjąć igłę z grającego placka.

Chyba się na blond przefarbuję.

Sporo cierpkich kwasów nie zostało wykorzystanych.  Po mojej minie i licznych mych komentarzach w stylu „ja pierdolę” i  „kurwa…” można było wywnioskować, że ta gra nie sprawia mi przyjemności.
Nie zamierzam się usprawiedliwać, czy coś… To ja skopałam i ok – pochylam głowę i uczciwie przyznaję, że mi (zajebiście) nie poszło .  Pozdrowienia dla słuchaczy – poprawiliście mi humor, serio. Dzięki za to, bo już myślałam, że będę  „grać na skrzypcach”. Psychicznie ze mną najlepiej po tym „występie” mym nie było.

Aha – udało mi się wywalić korki. Normalnie nie wiem w jaki sposób, ale to zrobiłam. GR-1 zadeklarował, że będzie o mnie swoim wnukom opowiadał 

Czas był na chłopaków z Pomorza – GR-1 i Mr. Untitled. Wspomnieć muszę, że Mr. Untitled tylko raz przed występem (ogólnie) grał z Cd-playerów (!).  Moje „sierotki” - zajebiscie było!  Najlepszy secisz skleiliście!

Duży szacun dla wszystkich grających chłopaków Żółwik.

filmiki z imprezy
http://www.youtube.com/view_play_list?p … 03E83C7D93

więcej dodam później

Ostatnio edytowany przez HSL (2010-06-24 23:24:34)